Wypisanie pacjenta z Kliniki/Oddziału Szpitalnego, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, następuje w przypadku:
- gdy stan zdrowia nie wymaga dalszego udzielania świadczeń zdrowotnych
- na żądanie pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego,
- gdy pacjent w sposób rażący narusza porządek lub przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych, a nie zachodzi obawa, że odmowa lub zaprzestanie udzielania świadczeń zdrowotnych może spowodować bezpośrednie niebezpieczeństwo dla jego życia lub zdrowia albo życia lub zdrowia innych osób,
Celem zapewnienia ciągłości opieki pacjent po leczeniu szpitalnym może być skierowany do leczenia ambulatoryjnego lub w przypadkach tego wymagających - do innego oddziału Szpitala bądź innego podmiotu leczniczego.
Przed opuszczeniem szpitala każdy pacjent otrzymuje wypis (2 egzemplarze, z których jeden należy przekazać lekarzowi rodzinnemu) z informacją o przebiegu leczenia oraz ewentualnie odpowiednie zaświadczenie o niezdolności do pracy. Do wydania takiego zaświadczenia niezbędny jest NIP zakładu pracy pacjenta, PESEL pacjenta, NIP pacjenta lub dowód osobisty pacjenta.
Pacjent występujący z żądaniem o wypisanie ze szpitala na własne żądanie jest informowany przez lekarza o możliwych następstwach zaprzestania dalszego udzielania świadczeń zdrowotnych. Pacjent taki składa pisemne oświadczenie o wypisaniu na własne żądanie. W przypadku braku takiego oświadczenia lekarz sporządza adnotację w dokumentacji medycznej.
Przejazd środkami transportu sanitarnego
A. Transport sanitarny bezpłatny
Pacjentowi na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego), przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego, w tym lotniczego, do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem, w przypadkach:
- konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej (np. gdy lekarz podczas wizyty domowej lub w miejscu udzielania świadczeń ambulatoryjnych stwierdzi zły stan zdrowia pacjenta i potrzebny jest transport do szpitala) z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia - w takich sytuacjach wzywane jest pogotowie ratunkowe
- wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia (np. transport pacjenta z jednego szpitala do drugiego w celu wykonania np. badań lub kontynuacji leczenia)
W przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej korzystanie ze środków transportu publicznego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego w celu odbycia leczenia do
najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem.
B. Transport sanitarny finansowany w 40% ze środków publicznych
Gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że pacjent jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych, przejazd środkami transportu sanitarnego jest finansowany w 40% ze środków publicznych w przypadku:
- chorób krwi i narządów krwiotwórczych
- chorób nowotworowych
- chorób oczu
- chorób przemiany materii
- chorób psychicznych i zaburzeń zachowania
- chorób skóry i tkanki podskórnej
- chorób układu krążenia
- chorób układu moczowo-płciowego
- chorób układu nerwowego
- chorób układu oddechowego
- chorób układu ruchu
- chorób układu trawiennego
- chorób układu wydzielania wewnętrznego
- chorób zakaźnych i pasożytniczych
- urazów i zatruć
- wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych
Stopień niesprawności ubezpieczonego określa lekarz ubezpieczenia zdrowotnego dokonując wpisu w dokumentacji medycznej oraz dokumentacji prowadzonej na potrzeby podmiotów zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, oraz wydaje zlecenie na przewóz.
Powyższe oznacza, że transport sanitarny zostanie sfinansowany w 40% ze środków publicznych przy jednoczesnym spełnieniu trzech warunków:
- zlecenie na taki transport wystawi lekarz ubezpieczenie zdrowotnego
- uprawnioną jest osoba, która przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych
- o ile osoba ta cierpi na jedną z chorób wymienionych w rozporządzeniu
W innych przypadkach przejazd środkami transportu sanitarnego do zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie, tam i z powrotem, jest odpłatny.